Mora-Hoh Rain Forest Nat. Park
Blijf op de hoogte en volg Jan
08 Juni 2014 | Verenigde Staten, Amanda Park
Mora-Hoh Rain Forest Nat. Park
Tik, tik, tik. Een onberekend geluid. Een vogel op het dak? Hè, het regent. Dikke zeedampen trekken het land binnen en maken alles nat en klam. Het is nog stil in het bos, zelfs bij de drie tenten van de familie Flodder die gisteravond laat nog aankwam. Binnen de kortste keren was het een grote chaos rondom hun gedeukte auto's. De opa , die in een rolstoel zat, slaapt in het busje, de rest in opblaastentjes. De tafel staat vol etenswaren, plastic tassen en andere troep.
We gaan naar de kust, Rialto Beach staat op het program. Maar zoals gezegd: dikke mistflarden, plus hoogtij en dan kun je niet datgene zien waarom het Rialtostrand bekend staat: de sea-stacks. Maar niet getreurd, we zullen de komende week nog genoeg tegenkomen.
We rijden weer van de kust af en gaan naar het Hoh Rain Forest. Het Olympic Park bestaat eigenlijk uit drie biosferen: het berggedeelte met bijpassende flora, het regenwoud met zijn mossen en woudreuzen en de reeks van bergen bij de kust, de Coastal Ranges. Het Hoh Rain Forest, doorsneden door de Hoh River, is een streek waar jaarlijks 4000mm regen valt. De temperatuur komt niet onder het vriespunt en de hoogste zomerwarmte niet boven de 25 graden. De plantengroei is hier zeer uitbundig en de bomen kunnen wel tot 90m ( bijna de Martinitoren) hoog worden. Aan die bomen hangen veel mossen in lange slierten, de bodem wordt bedekt met veel varens. Het geheel geeft een jungle-achtig idee.
We zijn voor de middag op de Campground, de wolken zijn opgetrokken en de zon schijnt weer uitbundig. De trails beginnen vlak bij de camping. Ideaal. Zeer fotogeniek, maar erg moeilijk door de speciale lichtinval door de hoge bomen.
Zowel gisteren als vandaag geen internet. Helaas, maar het is niet anders.
Tik, tik, tik. Een onberekend geluid. Een vogel op het dak? Hè, het regent. Dikke zeedampen trekken het land binnen en maken alles nat en klam. Het is nog stil in het bos, zelfs bij de drie tenten van de familie Flodder die gisteravond laat nog aankwam. Binnen de kortste keren was het een grote chaos rondom hun gedeukte auto's. De opa , die in een rolstoel zat, slaapt in het busje, de rest in opblaastentjes. De tafel staat vol etenswaren, plastic tassen en andere troep.
We gaan naar de kust, Rialto Beach staat op het program. Maar zoals gezegd: dikke mistflarden, plus hoogtij en dan kun je niet datgene zien waarom het Rialtostrand bekend staat: de sea-stacks. Maar niet getreurd, we zullen de komende week nog genoeg tegenkomen.
We rijden weer van de kust af en gaan naar het Hoh Rain Forest. Het Olympic Park bestaat eigenlijk uit drie biosferen: het berggedeelte met bijpassende flora, het regenwoud met zijn mossen en woudreuzen en de reeks van bergen bij de kust, de Coastal Ranges. Het Hoh Rain Forest, doorsneden door de Hoh River, is een streek waar jaarlijks 4000mm regen valt. De temperatuur komt niet onder het vriespunt en de hoogste zomerwarmte niet boven de 25 graden. De plantengroei is hier zeer uitbundig en de bomen kunnen wel tot 90m ( bijna de Martinitoren) hoog worden. Aan die bomen hangen veel mossen in lange slierten, de bodem wordt bedekt met veel varens. Het geheel geeft een jungle-achtig idee.
We zijn voor de middag op de Campground, de wolken zijn opgetrokken en de zon schijnt weer uitbundig. De trails beginnen vlak bij de camping. Ideaal. Zeer fotogeniek, maar erg moeilijk door de speciale lichtinval door de hoge bomen.
Zowel gisteren als vandaag geen internet. Helaas, maar het is niet anders.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
